Po śmierci spadkodawcy, spadkobiercy dziedziczą jego majątek. Dla większości osób odziedziczenie spadku kojarzone jest z nagłym przypływem, niespodziewanego majątku. Należy jednak uznać to za błędne skojarzenie, ponieważ w skład spadku wchodzą nie tylko aktywa, ale także pasywa, czyli długi. Oznacza to, że decydując się na przyjęcie spadku, możemy ryzykować przyjęciem także pokaźnych długów spadkodawcy. Istnieją jednak rozwiązania, które pozwalają w jakimś stopniu ochronić przed tym spadkobierców.

Kto dziedziczy spadek?

Na samym początku warto wyjaśnić, jakie w polskim prawie są możliwości dziedziczenia. Otóż spadek można dziedziczyć w sposób ustawowy lub testamentowy. O dziedziczeniu testamentowym mówimy w sytuacji, gdy spadkodawca pozostawił po sobie testament. Wówczas wiadomo kto i co dziedziczy. W sytuacji jednak gdy testamentu nie ma lub gdy spadkobiercy wskazani w testamencie odmówili dziedziczenia, to jego kolejność regulują przepisy kodeksu cywilnego. W pierwszej kolejności spadek dziedziczą (w równych częściach) małżonek lub małżonka oraz dzieci. Co ważne, część spadku należna małżonkowi nie może być mniejsza niż 25%. Jeśli osoba zmarła nie pozostawiła małżonka, dzieci, ani wnuków, spadek odziedziczą rodzice i rodzeństwo spadkodawcy.

Należy podkreślić, że długi z mocy prawa należą do masy spadkowej. Nie ustanowiono dla nich odrębnej regulacji dotyczącej zasad dziedziczenia, wobec czego stosuje się wobec nich zasady przedstawione powyżej.

Powołanie do dziedziczenia – co dalej?

Kiedy zostajemy powołani do dziedziczenia spadku, nie oznacza to, że musimy go przyjąć w całości. Właśnie ze względu na ewentualne długi wchodzące w skład masy spadkowej, istnieją instytucje, które chronią spadkobierców.

Spadkobierca ma do wyboru cztery rozwiązania, w zależności od tego, co chce zrobić ze spadkiem, do którego dziedziczenia został powołany.

Osoba, która otrzymała spadek, może:

  • odrzucić cały spadek,
  • przyjąć spadek z dobrodziejstwem inwentarza,
  • przyjąć spadek wprost,
  • pozostać biernym – nie składać żadnego oświadczenia – ani o przyjęciu, ani o odrzuceniu spadku.