W ostatnim wpisie opisywałem przyspieszone postępowanie układowe jako jeden z czterech możliwych obecnie do wybrania rodzajów sądowego postępowania restrukturyzacyjnego. Wpis ten zapoczątkował cykl wpisów dotyczący poszczególnych rodzajów restrukturyzacji. Ich charakterystyce i przebiegu. W dzisiejszym wpisie opiszę postępowanie układowe – kolejny rodzaj postępowania restrukturyzacyjnego.

Kiedy może być prowadzone postępowanie układowe?

O celu samego postępowania restrukturyzacyjnego pisałem już wiele razy. Dla przypomnienia jednak wskażę, że głównym celem postępowania restrukturyzacyjnego jest zapobiegnięcie upadłości firmy poprzez umożliwienie jej restrukturyzacji w drodze zawarcia układu z wierzycielami.

Aby postępowanie układowe mogło być prowadzone, suma wierzytelności spornych uprawniających do głosowania nad układem musi przekraczać 15% sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem.

Co daje postępowanie układowe?

Należy podkreślić, że ten rodzaj postępowania restrukturyzacyjnego pozwala:

  • ochronić majątek dłużnika przed aktywnością niektórych wierzycieli,
  • zachować przedsiębiorstwo dłużnika w stanie kompletnym i zdolnym do dalszej działalności,
  • zawiesić postępowania egzekucyjnego już na etapie badania wniosku o otwarcie postępowania.

Jak skonstruować wniosek o otwarcie postępowania układowego?

Aby sąd mógł wszcząć postępowanie układowe, oprócz oczywiście spełnienia innych przesłanek, o których pisałem powyżej, konieczne jest także złożenie wniosku. We wniosku o otwarcie postępowania układowego dłużnik musi uprawdopodobnić swoją zdolność do bieżącego zaspokajania zarówno kosztów postępowania układowego, jak i zobowiązań powstałych po dniu jego otwarcia. Aby to zrobić wystarczy przedłożyć sądowi odpowiednie dokumenty. Najlepiej te, które mają charakter księgowy, np.: zawarte umowy czy dowody poczynionych zakupów.

Oprócz tego wniosek powinien zawierać:

  • dane dłużnika, takie jak: imię, nazwisko, PESEL, NIP, numer KRS. Konieczne jest także wskazanie adresu dłużnika,
  • propozycje układowe wraz ze wstępnym planem restrukturyzacyjnym,
  • wskazanie miejsc, w których znajduje się przedsiębiorstwo lub inny majątek dłużnika;
  • wykaz wierzycieli, z określeniem, czy wierzytelność objęta jest układem z mocy prawa, czy może zostać objęta układem po wyrażeniu zgody przez wierzyciela oraz czy wierzyciel ma prawo do głosowania nad układem, a jeżeli nie – to wskazanie, z jakiego powodu,
  • sumę wierzytelności z wyszczególnieniem sumy wierzytelności objętej układem z mocy prawa oraz sumy wierzytelności, która może zostać objęta układem po wyrażeniu zgody przez wierzyciela;
  • wykaz wierzytelności spornych z podaniem imienia i nazwiska albo nazwy wierzycieli oraz innych szczegółowych informacji,
  • sumę wierzytelności spornych,
  • informację, czy dłużnik jest uczestnikiem podlegającego prawu polskiemu lub prawu innego państwa członkowskiego systemu płatności lub systemu rozrachunku papierów wartościowych,
  • w przypadku wierzytelności zabezpieczonych sumę wierzytelności, która może zostać objęta układem po wyrażeniu zgody przez wierzyciela.

Zabezpieczenie majątku dłużnika

W postępowaniu o otwarcie postępowania układowego sąd restrukturyzacyjny ma dwie możliwości zabezpieczenia majątku dłużnika. Pierwszą z nich jest ustanowienie tymczasowego nadzorcy sądowego. Jego ustanowienie skutkuje ograniczonym prawem zarządu dłużnika.  Drugą z możliwości jest zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego w celu dochodzenia należności objętych z mocy prawa układem oraz uchylenie zajęcia rachunku bankowego. Sąd ma prawo zastosować te rozwiązania jedynie na wniosek dłużnika lub tymczasowego nadzorcy sądowego.

Niezwykle ważne jest, żeby sąd decydując o sposobie zabezpieczenia miał na uwadze przede wszystkim konieczność osiągnięcia celów restrukturyzacji. A są nimi oddłużenia dłużnika oraz umożliwienia mu dalszego prowadzenia działalności gospodarczej.

Kiedy dojdzie do umorzenia postępowania układowego?

Dłużnik, który utracił zdolność do bieżącego zaspokajania:

  • kosztów postępowania i zobowiązań powstałych po otwarciu postępowania układowego,
  • zobowiązań, które nie mogą zostać objęte układem

musi liczyć się z tym, że sąd postępowanie układowe umorzy. Domniemywa się, że o utracie zdolności do zaspokajania zobowiązań możemy mówić, gdy opóźnienie w ich zaspokajaniu jest większe niż trzydzieści dni.

Podsumowanie

W związku z wymogami, jakie nakłada na dłużnika postępowanie układowe, jego wybór będzie najlepszy dla dłużników, którzy wpadli w kłopoty finansowe, ale nie na tyle duże by nie mieć możliwości pokrycia kosztów postępowania i zobowiązań powstałych po jego otwarciu. Decyzję o wyborze konkretnego rodzaju postępowania restrukturyzacyjnego w każdym przypadku warto skonsultować z doradcą restrukturyzacyjnym. W ten sposób zyskujemy pewność, że nasz wybór będzie tym właściwym.